Bijschildklieroperatie
Bijschildklieren zijn vier kleine klieren zo groot als een rijstkorrel die in de hals, achter de schildklier liggen. De bijschildklieren maken een hormoon aan (PTH= parathyroid hormoon) dat betrokken is bij de kalkhuishouding van het lichaam.
Als de bijschildklier te langzaam werkt, komt er te weinig calcium in het lichaam. Dat kan worden opgelost met medicijnen. Als de bijschildklier te hard werkt (hyperparathyreoïdie), komt er te veel calcium in het lichaam, wat alleen met een operatie verholpen kan worden. Klachten die hierbij komen kijken zijn onder andere nierstenen, meer kans op botbreuken en pijn in de botten. Bij deze operatie wordt de te hard werkende bijschildklier verwijderd via een kleine snee in de hals.
Behandeling
Er zijn een aantal redenen om te beslissen of u in aanmerking komt voor een operatie. De belangrijkste zijn het calciumgehalte in het bloed, de aanwezigheid van klachten die voortkomen uit de ziekte, de botontkalking en de kans op nierstenen, waarbij de functie van uw nieren een rol speelt. Ook uw leeftijd wordt meegenomen in de beslissing om een operatie voor te stellen.
Echo
In de zoektocht naar een vergrote bijschildklier wordt een echo van de hals gemaakt om de vergrote bijschildklier op te sporen. Helaas wordt de vergrote bijschildklier op de echo vaak niet gevonden. Dit komt omdat de bijschildklieren erg kleine orgaantjes zijn. Daarom zal in het Catharina Ziekenhuis ook een bijschildklierscan (MIBI-scan) gemaakt worden. Hierbij wordt een speciale tracer in de ader ingespoten waardoor met foto’s de te hard werkende bijschildklier kan worden opgespoord. Deze MIBI-scan wordt gemaakt op de afdeling Nucleaire geneeskunde.
Over het algemeen is de bijschildklieroperatie een ingreep met weinig complicaties en een vlot herstel.
